Dağ Esintisinin Kızı Viyanaey keskin dağ fırtınası kokusunun kızı ey dağlara küs şehirlere meyyal şehirlere kısa dağlara dar! ve ey bedeniyle beynimi tutuşturan viyan! ne yapsan gelir bahar dağ sığmaz bir esintidir hiç kimsenin sol yanına şimdi dağlarından başka hiçbir şeyi kalmamış yanık bir bedendir gözlerimizin ak yanı bedenleriyle gül yanığı baharlar düşürür bazı rahimlerin yanık boşluğu baharı bekleyen sol yanıma.. sol yanım bereketli bir rahimdir her boşluk rahim değildir viyan her yükselti alnıma düşürür yanık yerlerini hala ve hep; “bazı mezarlar diğerlerinden küçük olur işte hepsi o kadar..” ey tarih bana iyi bak! gizimde her ölüme ayarlı şal u şapıklar var neden açmasın ki bir bedende milyon bahar!.. |