16
Yorum
31
Beğeni
0,0
Puan
1441
Okunma
haziran’da kalmış takvim yaprağım
hangi yıl, gün kalmamış önemi
üfürmüş güçlü bir rüzgâr
bütün günleri silmiş süpürmüş
her yanına yaklaştığımda yılların
kaybolmuş sensiz aylar
suç kimde bilmiyorum
belkide aşk kamçısıyla
yüreğime adını çizen haziran’da
güneşinin sıcak dokunuşları ile
işlemesi çocuk ruhumuza
türk filmi tadında
sadece birkaç günü
ilerde avunmak için yaşamış olmalıyız
ya da her yaşanmamışlığa ağıt yakmak için
durdurmuşuzdur bütün zamanları
bir iki güne odaklanmıştır
yakılan bütün takvim yaprakları
toplu kıyım yapılmıştır
içimizdeki dışımızdaki
cümle insanlara
nasıl durur bir gün
pembe giysisi eskimeden üstünde
aynı yıldız bakar bir kümeden
aynı anda görür
bakışlarımızda
git gide büyüyen nemi
03. 12. 2015 / Nazik Gülünay
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz