Ne kötü, musalla taşına döşenmiş bir şiire çok iyi demem. Duygu herkesin kalbini saran bir sarmaşık. Çok azı bu ruha dokunan hislerin farkındalığında. Duyguyu sözle ete kemiğe bürüyeni çok az.

Gani gani rahmet diliyorum hanımefendiye ve sizlere de sabr-ı cemil.

Ölüm, mezarlık, kabir, dualar.... yaşama dair bir yankı bir ses diye uğunmuş derinlerde şiir... bir teselli ...Tüm ölmüşlerimize mevlam rahmet eylesin . mekanları cennet olsun inşallah.


Uğunuk her dilde vardır bu kelime " ölüm " kim tatmamış, kim yaşamamış, kim bir yakınını o kara toprağın bağrına emanet etmemiş... :(( Acıydı, karanlıktı be hocam çoook karanlık ...Yine de şiirinizde bahsettiğiniz o, oyalı güneş bir şekilde doğuyor işte, batıyor, acıkıyorsunuz, susuyorsunuz.

Bir duanın kalbine sığınıp kaybettiklerinize kavuşacağınız anın tesellisiyle nefes alıyorsunuz, gülüyorsunuz ...sonra ... sonra işte göklere eli değmiş bir şiir gelip sizi sarsıyor, kımılda diyor ...ölümü unutma diyor ölüm var ölüm ölüm diye haykırıyor ...Ne demeli ...

Allah hepimize hayırlı ömürler ve ölümler nasip eylesin inşallah. Kutlarım değeri.

Her zaman ki gibi etkileyici bir güzellikti.

Selam ve saygılarımla.