GÖRÜNÜRÇekilmiş gözüne bir sırlı perde; Bilirsen bakmayı nihan görünür! Gökteki yıldızlar tanıktır deme; Bir böcekte bile cihan görünür! Eşele toprağı, kaldır bir taşı; Kurulmuş saatler, yaşam telaşı... Karınca hesaplar gelmeden kışı; Zamanı takvime yazan görünür! Ot ile atın bir, kuş ile özü; Altından o çıkar, üstünü kazı. İpliği her renkten, dokunmuş bezi; Kılık türlü türlü gezen görünür! Varlık aynasında ışık ve gölge, Âlem nizamı bu; çoklukta denge! De niçindir bunca gözyaşı, kavga? Niye kalpte nefret, hüsran görünür? Kında kılıç gerek insanın dili; Kötü söz der mi hiç yüreği sili? Günay’ım seni de yaralar biri, Ya niye gönlüne canan görünür? |