/… Saat On iki … /

Mey ve dudağın arası kadar uzaksın,
Gece
Yahut tam gün ortasında !
Tüm gün ayık kalmakla
Bütün bir geceyi
Sarhoş geçirmek kadar
ince bir çizgi aslında
Yaşamla
Ölüm arasında kalan muamma…
Ve saat On İki,
Gece mi ?
gün mü ?
bilinmiyor hâlâ !


/… Bir … /

Suskun bir kış gecesi gibi
İçe işlenmiş bir şeyler var !
Günah
Ve kafir kadar bağlıyız birbirimize
Oysa tövbekardık değil mi ?
Arınıp
Cennete girecektik haliyle…

İkiden önce
Sıfırdan sonraki dönence…
Üç
İki
Bir !
Tüm mumlar sönüyormuş üflenince…


/ … Göğün kızıl vakti …/

Bir şehir düşün
İki yakalı
Ve İki düğmeli
göğüs üstünden…
bir şehir düşün,
birden sonra gelip
ikiden önce ölen !

Göğün kızıl vakti şimdi…
Şişirilmiş aşk yalanları arasında
Ve sıkıştırılmışlığında umudun…
Çapına od düşesi dünya
Söylemedi mi sana ?
Sen
iki adam sevdin aslında…




İkibinoniki’nin Ocak’ı...
İstanbul...