Aşk sendinhenüz, kurumamışken dili damağı aşkın düşmemişken sahraya daha vahaya varma umudu bir düşken yangın yeri gözlerimde bekleniyordun yeri yurdu yağmalanmış biriyken kefeni koynunda göçebe dolanırken gurbetin sırtlarında dünyanın dört yanını yurt edinmişken bekleniyordun antika aşklar şehrine dönmüşken yürek durduramadığım kalbimin tık taklarına şimdi; durduğun yere gelmemişken sen daha bekleniyordun rüzgara bırakmışken kendimi satıp dünyanın anasını küfürlere alışmışken dilim yangınların ortasında tepemde biten yağmur misali bekleniyordun sude nur haylazca |
yurek dert görmesin tebrikler