türkü söylemenin zamanıtürkü söylemenin zamanı şimdi ayrı ayrı kentlere uzanan yolların ihtiyacı var hayat taşınsın oradan kendi kendinin hamalı olsun memleket ah memleket türküleri yüreği yürekle birleştirir turna kanadından dağdaki sevgiliye selam götürür hatırını sorar nazlı yarin bir yanık türküde ciğer ezilir uzanıp yıkmaya çalışır yaban eller dayanır mı ana yüreği durdurmaya çadır kurar, bayrak açar seslenir çocuklarına o kandırılan türküler eli elle birleştiren aynı olduğunu söyleyen insan sıcaklığının gülüşünün ağıdının elifi elifine bir dili dini insan olmanın memleketin bağrına vurulmuş yaralanmış kanamış tarlası ürünü alınmış elinden büyümeye yol tutmuş yedi düvel canavar eller bir mikrop bir virüs insanlarımızın kanına girmeye çalışan ülkemin hain eliyle oluşturulmuş yarıkları türkü türkü ağlıyor birleştirmek için bu doğal olmayan depremin ölülerini beliyor dizinde şefkatiyle annenin kucaklıyor kendinden olanları türkü söylemenin zamanı ihtiyacı var dağın ovanın denizin ırmağın kuşların bütün canlıların toprağın insanın 01. 10. 2015 / Nazik Gülünay |