KALBİNİN SON UĞRAK YERİ
Bir martı şehrini andırıyordu gökyüzü
Hazan sabahı kuşları kadar özgürdü yüreğim Fütursuzca yaklaşan zamanlardan kurtulurcasına Bulutların doyumsuz kentine saklıyorum ömrümü. Yorgun yolların kasvetinden sıkıldım artık Köşe başında uyuklayan sabaha öfkeliyim Adını yazdığım duvarlar suskunken Çizdiğim resimleri yıkamazmı yağmurlar Sessizce yağacak bulutlardan ömrüm Damla damla serpileceğim kirlenmiş toprağa Belki çürük bir elma zannedeceksin Fakat hiç bilmeyeceksin Yaşlanmış duygularımın dalında olgunlaştığını Yorgunum... Zannettiklerin zavallı bir hazan Zail sevgilerin kurbanı bir zaman Gün geçtikçe yaşlanıyor duygularım Bir martı şehrini andırıyor gökyüzü Hazan sabahı kuşları kadar özgürdü yüreğim Dönüp dolaşıp bu şehre geleceksin sonunda Başka bir şey umma Nasıl tükettiysen ömrünü burda Damla damla serpileceksin yıkanmış toprağa Başka bir deniz bulamazsın Bu şehir arkandan gelecektir Sen gene aynı sokaklarda kocayacaksın Gene aynı köşklerde kır düşecek saçlarına Kaçmakla kurtulamazsın kaderinden Dönüp dolaşıp bu şehre döneceksin sonunda Bulutların doyumsuz kentine saklıyorum ömrümü Damala damla düşeceksin çorak ülkemin verimli topraklarına. Ferit Karasu . |
Tebriklerim ve saygılarımla.