Sensin bu duygunun sahibibir yıldız parlıyor içimde pırıl pırıl bir nehir geçiyor gönlümden orada büyüyor çocukluğum anneler çamaşır yıkıyor kıyısında çay pişiriyor, sofra kuruyor salıncak kuruluyor söğüt ağaçlarına kalbim ilk kez çarptığını duyumsuyor bakışların doğuruyor aşkı sensin bu duygunun sahibi korkmadan geçiyoruz derin sulardan seçiliyor kim koyun kılavuz kim ilk kez anlıyoruz sel sadece çer çöp değil balıklar da getirir nasıl kurar sofrasını bir aile oturulur kıyısına nasıl bağdaş kurulur bir çorba ve üzüm olsa da sofraya umutlu oturulur sensin o günlerden aklımda kalan açmaya hazırlanan tomurcuk hep gülümsemeye merdiven kuran hayata köprü olan baba gözlerinde kiraz ağacındaki yeşil parlaklıklar konuşmanda yaşama açlık birden yetişme telaşı önünden hızla çekip giden trene ey yolcu bende dur eylen desem ey büyük gölgem ağacım yaslansam serin gövdene derin bir soluk alsam hayatı yazsam elimdeki deftere bilirsin baş harfi her zaman sensin bende büyümeyen çocuğum çocukluğum gel sen.. 27.08. 2015 / Nazik Gülünay |
bir yıldız parlıyor içimde
pırıl pırıl bir nehir geçiyor gönlümden
orada büyüyor çocukluğum
anneler çamaşır yıkıyor kıyısında
çay pişiriyor, sofra kuruyor
salıncak kuruluyor söğüt ağaçlarına
kalbim ilk kez çarptığını duyumsuyor
bakışların doğuruyor aşkı
sensin bu duygunun sahibi,
daralan yüreğime serin bir ferahlık getirdi dizelerinin kurdurttuğu güzel hayaller ah keşke o yıllara dönmek mümkün olsa hayali bile güzel yüreğine yetkin kalemine sağlık sevgili arkadaşım tebriklerimle selam sevgiler gül yüreğine.