I


(mum ışığını aratmayan gözleri vardı
ben onun loş bakışlarını sevdim
ayrıntılardan uzak sofralarda)




bazen o asortik kafeye gidip, hani beni eskiden götürdüğün İki kahve söylüyorum
bir de sigara yakıyorum çakmak sesinin anısına
hayalin geliyor tıpış tıpış
muhabet koyu kahve kıvamında, yalanların o biçim biri diğerini tutmuyor ters eşleşmiş çoraplar gibi
gülüşlerin pokerden kazanılmış sanki
.. bol keseden havada uçuşuyor hani bilmem kaç suratsız maskelenir tutabilse..
kahve bitiyor kalkıyorum
hayalin -bir hesabı ödeyemiyor anla işte-
tıpkı senin bir vicdansızlığın hesabını ödeyemeyişin gibi
ne kadar benziyorsunuz birbirinize


II

anlatamazsın
bir kadın sevmekten nasıl vazgeçer
anlamak için
begonyaların kurumalı saksıda
ellerin sonra



anlatamazsın
gözlerinde yaş huzmeleri, yutkunur kirpiklerin
içine ağlamalar mevsimisi(n)dir
anlamak için
lokmalar ölmeli sofrada
bir kadın sevmekten nasıl vazgeçer
-aç kalbine-


anlatamazsın
bir kadın sevmekten nasıl vazgeçer
ruhunu kilitlemeyi unutmuş gibi dönüp, dönüp
paspasın altında şefkat ararken
anlamak için
saçların beyazlamalı bir anda -baban giderken-
pelüş bir oyuncağa sarılıp
-tok gururla-


anlatamazsın
anason kokan masalarda hiçbir kahkahaya
dudağında küçük düşme korkusu
söyle
bir kadın sevmekten nasıl vazgeçer
-söndürüp çocuk nefesiyle -kalbindeki o kutsal mumu-


soulmate