içimin hicaz makamı çok içiyor şu sigarayı
rast perdeden öksürmek sorun değil de
ne zaman bir nakarat tekrarlamaya kalksam
üç oktavlık tıkanıp kalıyor akşam şarkıları
bir gül tutamadan ellerim sararıyor
gel artık diyorum, bekliyorum
buselik makamı ağzımda ölmek üzere



bakışımın karanlığı tipiye yakalanmış
gözetleme kulem görecek şeyi kalmamış hayatın derken
sigaramın ucundaki ışık hala musikiden bahsediyor



çok eskiden kurulan düşlere aynı şarkılar söylenirmiş
dünya o vakitler bildiğin çocuk
yeniden yeniden dizleri kanasa da sevinçler hep şuracıkta
paslanmamış, kıyameti koparmamış gönül



sevmeler bile bir başkaymış üstü örtülü ama çırılçıplak
bir saniyelik göz göze gelmek gün ışığının asırlık misafirliği
uykuların can vermesi binbir gece masallarına
leylanın mecnunun imkansıza aldırmadan
yoldaş gibi odana sokağına doluşması
ne güzelmiş sevdadan ağlamak
mektupların gizinde bir ismi sayıklamak


o zamanlar bilir miydik
uyanmaya korkulan sabahlar biriktireceğimizi
toprak kaç ölüye kanat sesi dinleteceğini bilir miydi
balkondaki begonyalar birazdan gözlerini yumacağını
badem ağaçları taşayamayacağı düşlerden erken solacağını
kardelenler beyazı yutmuş bir gülüş gibi kalacağını












nikotin bayram yaptı ciğerlerimde
miş’li zaman izmarit dolu
yorulan bir rüzgarın genzinde kalan son ıslığı üfürmesi gibi
usul usul ölüyor nağmeler
gecenin bir vakti hafif kanamalıyım dalgınım
üstelik sen de yoksun
diyorum ki sevgili
hiç gelmeyen sevgili
dede efendiden kalma
kürdili hicazkar bu yaralar
yaralarım diyorum ey sevgili
dudaklarından ötenazi haketmiyor mu

rüzgâr susuyor
ruhumda huysuzluk...