Köy Ebesi
“-senin hesap;
bi meetdiş köyün birini tefdişe ğetmiş metdiş sormuş, çocuklar cuvaplamış öğretmenin elinde not defteri kimine üç, kimine de dört yazmış en sonunda birine daa soru sormuş işlerinde en keyimli en galın, ablak suratlı şişman-parlak bi çocuk ıkınmış-sıkınmış kem-küm etmiş işin işinden çıkamamış yannış mannış, üfürmüş savırmış söz gelimi müetdiş “Türküyenin başşehrini sorduysa Angara deycek ya bu “İsdambul” demiş öğretmen buna da beşi yapışdırmış metdiş “-neytdiyon hoca bu çocuk bilemedi yonusa çocuklara devre mi belletdin” demiş öretmencez “arz ederim hocam” neyse dışarı çıkmışlar öretmencez demiş ki “-meetdiş bey meetdiş bey! bende biliyon o çocuk bilemedi Türküyenin başşehrini Burak adını yazmayı bile belleyemedi ondan başga da bütün sınıf bunnarı ö(ğ)rendi benden önceki öğretmeni de bu çocu(ğu) pekiyiynen geçirmiş garnesinde her dersi pekiyi imiş ben de beşi bilelek verdim, … oluyo bunar … emme! senin bilmediğin bişiy var” demiş “-evde benim garı gebe bu çocuğun anası da ebe” senin ne benim durumumdan ne benim çoluk-çocukdan habarın var” demiş metdiş de öretmene hak vermiş “-doooru, valla ayıb-etdik gusura ğalma ” demiş o hesap; şerli ne bilsin köylünün halından sofrasının aş oğlunun iş gızının eş derdi yok ku? işi iş gaşşığı gümüş yediği öğünde yemediği ardında umurunda mı dünya cebinde para çarşıda lokanta parası yoğusa yaz gara gaplıya al haftaya yyaaa o hesap, memurların, pulitikacıların şeerlinin köyden, köylünün halından varından yoğundan aşlığından tokluğundan hasdasından sarisinden habarı yokdur olamaz da zatin böyle gelmiş, böyle geder burası Türküye neler olur neler” tok acın halını ne bilsin Fransız Gralına “-halk yeycek ekmek bulamayoru” demişler o da püsgevit yesinler demiş ne bilsin adam ekmeğin de püsgevitin de undan yapıldığını o ğüne ğadar eline un alıp da hamır mı yuğurmuş yonusa biri püsgevit yaparkana mı görmüş o hesap başımıza gral ettiklermiz artık; bizden biri olmadıkları uçu biz gıralımızı biliriz de gıral bizim halımızı bilemez çok görmemek ilazım. biz aldık gabil etdik de onarın da vizdanı ırahatısa meseleme galmaz dünyada amaa öte tarafda da Allahın bileceği iş ne deyoru haşâa “huzuruma gul hakkıynan gelmen” been?! ben hakkımı bin gatından halal ederin de o nası geşcek sırat köprüsünden o mesul çoluk çocuğuna yedirip içirdiğinden.. Allaha bi can borcumuz var istediğin takike hazırız şükür emrine de! saçı bitmedik yetimlerin hakkını yeyen alın teri akıtmadan dövleti soyan gış yalayıcılarına peşgeş çeken vay onarın haline çoluk-çocuğumuzu bundan itmam etme Ya Rabbim tefterimizi sağ yanımızdan vermeyi nasip eyle varsın mereseler malımızın başında köpek gibi birbirine sarmasınnar şükür. |
Keyif aldım okurken,
Alkışlıyorum kalemini
_______________________________________________________Saygılar