elimde üç beş kuruşluk bayram sevinci
alt edip sokaktaki mağlup yoksulluğu
zengince uçurarak eteklerimizi
o ev senin bu ev benim
ağız dolusu gülerek
bayram gezmelerimizi seyrederim
yine tamamlanmaz gülümsemem.

Ah ahh eski günleri özlettin bana sevgili arkadaşım ne bayramların tadı kaldı ne komşulukların,yan dairedekiler bile artık bayram ziyareti yapmaz oldu biz sabahı zor ederdik :( usta kalemine yüreğine sağlık tebrik ediyor hayırlı mutlu bayramlar diliyorum sevgimle

Çocukluğun bayram sokağı




çocukluğum çıkıyor bayram sokaklarına
görünmez kimliğimle gözlerim ileride
anılara dalıp bakıyorum
biliyorum kimse çalmayacak kapımı eskilerden
herkes buldu yerini
kimi başka bir kentte, kimi mezarda
kimi yine aynı yerinde saymalarda

bilirim o zaman geri gelse bu halimle
mutlu olmam bir avuç dolusu şekerle
halime teyzenin kapısında pineklemelerde
bayram böyle olmamalı diyerek yine
aynı yakınmalarla
bir uçan balon özlemiyle


elimde üç beş kuruşluk bayram sevinci
alt edip sokaktaki mağlup yoksulluğu
zengince uçurarak eteklerimizi
o ev senin bu ev benim
ağız dolusu gülerek
bayram gezmelerimizi seyrederim
yine tamamlanmaz gülümsemem


ayşenim ablanın tenceresinde kemik kaynar
kokusuna koşar çocuklar
bilmezler burada yoksulluğa tekme atarak
yaşar, büyür aile
ölen ölür her zaman olduğu gibi
sağlar bizim


seyrederiz giren çıkanı evlere
allı güllü bir macun
sıvanır sanki bütün yüzlere
yapaylık ne gerçek nerede ararız
adı bile tatlı gelir bayramın
bayramlaşırız

el öpenlerin çok olsun kızım!

14. 07. 2015 / Nazik Gülünay
______________________________________________

Maalesef böyledir Gülünay hanım, yaşamın gerçeği. İnsan bayramlarda daha da çok arıyor, o kalabalık sofraları, çocukluğumuzda paylaştıklarımızı.
Bu gerçek bir değişim midir, yoksa suni bir gelişme midir, baş döndürücü ikilemlerde kalıyoruz düşündükçe.
Ama şu bir gerçek ki bu hızlı değişim, biraz değil bir hayli bilinçsizlikle yapılmış. İnsanlar değişimleri insana yarar ve zarar yönünde değerlendirmeliydi. İnsanların böyle bir kaygısı olmadığı görülüyor. Bu en fazla da insanın, insani yönden olması gereken değer kayıplarının bir hayli olduğu hissedilip izleniyor. İşte bayramlar bu düşüncenin en belirgin göstergesi. Her bayram bir araya geldiğimiz dünürüm Sadun Boro biliyorsunuz Hakkın rahmetine kavuştu. Gelinim annesini yalnız bırakmamak için mecburen bodrumda kalacak. Tabii büyük torunlarım ve oğlum da orada. Şimdiden hüzün çöktü içime. Miras paylaşımında aktif rol oynamamama rağmen, bahaneler edinerek yakınlar gönül koydu İstanbul dışına kaçtılar.
Eskiden böyle olmazdı. Anlayış ve gerçek hoş görüler hakimdi insanlara. En azında bayramlarda yakınlar, dostlar bir arada, kalabalık bir yemek sofrasında bulunurlardı. Bu değer ve düzey gözeten insan için ne kadar önemlidir, bilirsiniz.

Bu güzel şiirinde de bu gerçek hüznü görüp hissettim.
Neyse buradan kesip bitirsem daha iyi. Üzülmeyin ... kendine yeten bir hanımefendisiniz.
Sonsuz tebrik ve taktirlerimle selamlayıp kutluyorum sizi, dost şairim Nazik gülünay.
Kemal Polat (face deki yoğun çalışmalarımızdan dolayı siteye, dolayisiyle sayfanıza da fazla uğrayamadım, lütfen bağışlayın)

Yıllar sonra, yeğenlerden biri anlattı; bayram olduğu zaman, benim oğlanla ikisinin cepleri şekerle değil, PARA ile dolup taşarmış...
benim oğlanla beraber giderlermiş başka mahallelerde bayramlaşırlarmış, kendi mahallemizde ise bir tanıyan çıkar diye hiç bayramlaşmazlarmış... Bunun sebebi bayramlaşmayı ayıp sayarak utanmaları değil tabii ki... benim oğlan ve yeğen FAKİR BİRER SAKAT ÇOCUK takliti yaparak giderlermiş kapılara el öpmeye... çocukluğun sevincini yaşadığımız günlerdi bayramlar... bu şiiriniz bu bayram sevinçleriyle ilgili hiç öyküm olmadığını hatırlattı, en kısa zamanda bir tane de olsa yazmam lazım... Güzel şiirinizin nasıl bir okuma keyfi verdiğini yorumumdan anlayabilirsiniz zaten, ayrıca belirtmeme gerek yok...SAYGILARIMLA