insan dediğininsan dediğin tohumlu toprak hangi gün, nerede kimin çiçek açacağı belli olmaz kimsesiz bir dağ başında hayli parlak kimlikle ölümden önce yaşam var toprağa sıkı sıkı kök saran bir hesaba uygundur her yaratılan bir gölge eksilse teraziden tartı çöker neresindeyiz bir biteğin ektiğimiz tohumda mı büyür hızlı ya da yavaş çiçekler bize verir bizi Tanrı’nın elinden tutmak bize düşer o eli dağılıp gitmeden toprağımız her yere sıçrayan derin bir yara görüntü alanımızdan uzaklaşmadan sevgi yağarken aşkı insan suretimizde bellidir kimliğimiz ayrıca açıp bakmadan defterimize görünür izlerimizden gittiğimizde dünya yolu düşmeden avucumuzdaki yanan har kül olmadan sıcaklık aynıdır hepimizin mayası.. 09. 07. 2015 / Nazik Gülünay |
aynıdır hepimizin mayası..
Evet sevgili arkadaşım mayalar aynen ama huylar değişik işte o'da bir olsaydı galiba her şey tek düze olur tatsız olurdu yaşam usta kalemine yüreğine sağlık he r daim olduğu gibi çok güzel anlamlı dizeler her daim başarılar diliyorum sevgimle.