kerahet vaktiulak olanadır anlasın sözlerimi ki sesim titreyen ilk dudak gibi cesur cennetin kekre tadları arasında huriler ve gılmanlarla oynaşıp kısarak gözbebeklerimi.. mutluluk nedir anlaşılsın diye ey ey suskunluğu ile yutan bütün kelimelerimizi bir elif boyunda sessizliğinde vefa gizlesin ve sürgülesin kedere sömürgeleşmiş yürekleri kandan arınsın kırmızımız ve anlasın diye dünya güllerimizi.. ellerimizle boğduğumuz anılardan çiçekler hep aynı rüzgara eğiyor başını kendine çoğalırken acı delice hira dağı hurma ağaçları ve horlanmış ayetler lehvi mahfuzun kadim ezgileri gibi her şeyden ve herkesten kaçmalıyız sevgili.. |