Ya Hay.
Ya Hay
... Adam durdu düşündü bir an iki ileri bir geri sonra daldı uzun uzun yok yok böyle olmamalıydı daldı hayale son karesinde filmin bir kuş girdi kadraja uçtu uçtu vardı metruk bir yapıya kondu öttü iki uzun bir kısa sanki davet vardı insanları yasa kimbilebilir ki yavrusunu mu kaybetmişti yoksa eşini mi çırptı kanatlarını silkeledi birkaç tüy pırrr kayboldu göğün yüreğinde nazire yaparcasına adama kalktığı yerde dağ bırakarak doğruldu sıklaştırdı adımlarını sanki kaçarak kalmaya geç gitmeye erken buluşmasına sarılıp davetin ipine bıraktı kendini yola vardı muhabbet meclisine doldurdu gönül tasını buz gibi nasihatle doydu hem içtide kana kana soğuttu harını çöle inen rüveydalar gibi ...Şimdi Zülcenahyn’dı kuşlar gibi kanatlandı ötelere ve dedi ki Ya Hay. ... Yunus Ça |