BAHARDA DA ÖLÜRMÜŞ SERÇELERŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Yaşam devredilemez bir haktır..(alıntı)
Paslı bir kilit... Anahtarsız. Eski ölü evinin metruk bahçesinde Sahibinden sahipsiz... Çok boyutlu bir geçmiş Gölgesine ay düşen çocukların Hoş sedası kalmış gök kubbede Cıvıltısı halâ kulaklarda çınlayan Meğer Evlerde çürürmüş terk edilince Faslı baharda kimsesiz kalırmış bahçeler Baykuşların gamı kederi tütermiş bacası yıkık evlerde. Ben böyle bir köy gördüm Islak çimler toprağa çekiyordu rengini Kavruktu güneşe teslim yeşiller Ve ölü kuşların sessizliğine ağlıyordu rüzgar Ne seyyah geçiyordu pusulasını şaşırıp Ne de bir kervanın çan sesleri duyuluyordu. Anladım ki İnsan yok edermiş insanlığı Bir kaşık suda helak eder yaşamı, Göz yaşları buz tutmuş Kanatları kangren sayrı bir iklimde Umutları kurşuna dizermiş göz bebeğinden... Bu yüzden baharda da ölürmüş serçeler Gürültüden sağır gecelerde. Dilek USTA |
Meğer
Evlerde çürürmüş terk edilince
Faslı baharda kimsesiz kalırmış bahçeler
Baykuşların gamı kederi tütermiş bacası yıkık evlerde.