Dostlarımızın bize gösterdiği sevgiyi abartmamız, duyduğumuz minnetten değil, takdire ve sevilmeye ne kadar layık olduğumuzu herkese göstermek içindir. LA ROCHEFAUCAULD
Paylaş
Kuzine ateşinde sıcak patatesler olurdu, gaz lambalarımızla sıcacık sevgiler ışıtırdık. Sıcacık sevgilerdi yüreklerimizi dolduran... Beyaz yalanlarımız vardı, ütopyalarımız vardı. Bembeyaz karlar konardı zeytin dallarımıza. Kardan adamlarımız vardı. Her yalanlarında havuç gibi uzardı burunları, Kömür karası gözleri sevgiyle bakardı. Her çocuğa, her kuşa, sevgiyle gülümserlerdi...
Ne mahçup kızlardık heyecanlı, Ne mahçup oğlanlardık delidolu... Birbirimizi ne güzel severdik haddimizi aşmadan. Utanırdık, bembeyaz kesilirdik sevdikçe; Sevmeyi bilmeyenler çekemezdi sevdamızı...
Sen, yaşamıma soktuğum ilk ve son gürlüğümdün Dünyama giren dirlik, Bedenimi büyütecek umudumdun. Geçmiştin, gelecektin, o anki muhabbettin...
Göz açıp kapatana kadar geçiverdi seneler. Serpildikçe delişmen renkler sardı dünyamızı, kokular sardı. Sevda goncam açtıkça sığdıramadın yüreğine... Karakışta yaktın da gittin canımı.
Kar beyazı ölümlere direndim. Gönlümde hasretinle suladım köklerini sevdamın. Büyüttüm tahammülle. Sen ise, bir kış daha dönmedin işte! Dönmedin...
Bütün hayallerin unutulduğu bu mevsimde, bembeyaz dön, gel ve topraklarıma serpelen... Umut ışıklarımı saklamalısın ak koynunda karanlıktan.
Emrivaki yapıyorum sanma sakın, bu, bir emrivaki değil. Dönmezsen kuruyacağım, yok olacağım. Artık, hiç bir baharda çiçeklerim açmayacak, güneş yüzlü çocuklar bir daha çiçek koklayamayacak... Bunu bil istedim!
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
BİR KIŞ DAHA-II. şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
BİR KIŞ DAHA-II. şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Yoğun duygular akıp gitmiş sel gibi... İnsanı geçmişin dehlizlerinde dolaştıran bu güzel şiir için kutluyorum yürek sesinizi. tebriklerimle...esenlik dileklerimle...
Sen, yaşamıma soktuğum ilk ve son gürlüğümdün Dünyama giren dirlik, Bedenimi büyütecek umudumdun. Geçmiştin, gelecektin, o anki muhabbettin...
Umudunu yitirmekzamanın ilerlediğini ve zamanında yaşanması gereken şeylerin hiçbirinin gerçekleşmediğini gördüğün andır ve bulunduğun durumdan emin olamadığın, acabalar, keşkeler ile dolu kafanın karar veremediği anlar yumağıdır sar sar bitmez....Ne yazıkki, bir taraf hep bekler, özenir her ayrıntıya, herşeyin mükemmel olmasını ister elbisem kırışmasın diye beklerken bile oturmaz, beraber bişeyler yapacak olmalarının düşüncesi bile heyecandan kalbini deli gibi çarptırır. diger taraf ise sorumsuzdur, bekletir, özenmez, onun için herşey sıradandır. beyleyen hep kırılır, bekletenin kırdığından bile haberi yoktur, bekleyen hep katlanır çünkü seviyordur, bekletense en ufak seyde yarıda bırakır gider. hayatın insanlara en gıcık oyunudur bu. birisi hep daha fazla sever, hep daha çok özenir ve daha çok kırılır.....
Eski bir filme ait bir sahneyi anlatıyor sanki şiiriniz...Kocaman tek kişilik bir koltuk camın önünde, deniz var uzakta. bir kadın oturuyor elinde sigara, duvarda üç renk bir tablo, puslu hava. sonra işlemeli bir aynada kendine bakıyor kadın, vazgeçiyor sonunda. her şeyin farkına vardığında bir sigara daha yakıyor koltuğuna geçip, makyajı bozulmuş ağlamaktan ya da gözlerini ovuşturmaktan kendi yüzüne bakmamak için. akşam oluyor beklenen asla gelmiyor,söyleyecekleri ise yüreğinde hep düğümlü kalıyor,yüreğinde biryerlerde umudunun yeniden titrediğini hissediyor ve yeniden beklemeye koyuluyor ....
Bu şiirde tebriklerim öyle çokki üstat,bana çok çok şeyler anımsattı,yeniden ve yeniden okudum ,yeniden hatırladım geçmişteki o doyumsuz kareleri...Şiir dolu yüreğinizi tebrik ediyorum...Muhteşemdi...saygılar
Ne doğan güne hükmüm geçer, Ne halden anlayan bulunur; Ah aklımdan ölümüm geçer; Sonra bu kuş, bu bahçe, bu nur. Ve gönül Tanrısına der ki: - Pervam yok verdiğin elemden; Her mihnet kabulüm, yeter ki Gün eksilmesin penceremden!
Şiirinizi okuyunca Cahit geldi aklıma.Son nefese kadar ummaya devam edeceğiz, bir de umut olmak var bizden umutsuzlara.Belki mutluluk, mutlu olmayı beklemekte değil de, bizden mutsuzları mutlu etmekte. Şiirinizi beğenerek okudum, beni aldı götürdü, şimdi neredeyim inanın ben de bilmiyorum. Tebrikler...Yüreğiniz dert görmesin...Umutlarımız hiç eksilmesin... Sevgi ve saygılarımla....
SAYIN ARKADAŞIM.SEVGİLİYE DUYGULARINI O KADAR GÜZEL ANLATMIŞSINKİ,ANLATTIĞIN DUYGULARI TA BİZE KADAR HİSSETTİREBİLİYORSUN.İMGE KARMAŞASI YOK.SEVGİLİNİN NEŞELENİP MUTLU OLMASINDAN KEYİF ALAN BİR AŞIKSIN.HANİ DERLERYA DÜĞÜNE GİDEN OYNAR,ÖLÜYE GİDEN AĞLAR.BRAVO O ZİHNİYETTESİN.AŞIRI SIKICI KISKANÇLIKYOK. ŞİİRİNİZDE DUYGULAR ÇOK GÜZEL İFADE EDİLMİŞ.İMGELER ŞİİRİN İÇİNDE DANSEDER ŞEKİLDE KULLANILMİŞ VE HİÇ BİRİSİ BİRBİRİNİN ANLAMINI KESMİYOR.DUYGULAR COŞKUN BİR SEL GİBİ VE KAHRAMANINIZ ONLARI ZAPTEDEMİYOR.KUTLARIM ARKADAŞIM.ALLAHA EMANET OLUN.SELAMLAR.
Mazinin izleri ne güzel yansımış mısralara usta beğeniyle okudum A l k ı ş l ı y o r u m ________________________________________________________Saygılar selamlar