Anılarım Beyazlar Giydirir TenineGönlümü sefer eyledim ufuksuz sularda seyreden bir gemiye Işık çekişleri dövdü ruhumu belli belirsiz alaca karanlıkta. Yaladı yangın kuleleri aşktan alacaklı defterimi Zamana dost sabahın seherine isyandı bu sevgi... Sığındı göğsüme yaralı bir kuş gibi anılar. Çarplazlıyarak kollarımı altını çizdim yankıların gökleri doldurdum sevdiğimin gözlerine Dolunayı da alarak koynumuza çay demledik Tuzla akşamlarında. Çelişkiler arası uzaklık kıpırdasa da duraksız korkularımızda... Cesaretini göğsüne takarak geçti rüzgar ince entarisi ile haziran sıcağından... Yandı hazla süzülen kelimeler okundu yüreklerin nabzı uykusu kaçtı gecenin... Soluduğum iklimde asılı kaldı pusulam. Bir ağ gerildi başlangıç ve sonsuz arasına Özetledi hatıra defterim seni akşam üstü yorgunluğunu yansıttı fotoğraflar... Boyanmadan günler bir direniş şiirinde yalana kalkarken dudaklarımızdan dakika başı gülücük. Hayallerimin sedefli kapısında uyandırmadan gözleri çapaklı sözleri Haykırsın kalbimizin sirenleri doğmamış mevsimlerden bizde kalacak güneşi Gül ülkesinde sessizce çalsın senli şarkılar Damlasın dudaklarımızdan ismimizi taşıyan harfler sonbahar gibi ilkbahar fışkırsın kaldırım taşlarından.... Sustukça fısıldayalım konuşamadıklarımızı dans edelim bir şiirde yaşamı kandırarak. Yüreğime su taşıyan sesini çalmasın sensizlik... Tırnak içine alıp yaşadık derken buz tutmadı mı aşklar. Yüreklerin serasında her mevsim yetişmedi mi sevda çiçekleri Tüm yolları yürümedik mi kendimize dönmek için elvedalarda... Acının oyduğu çizgilerde kara bir uçurum gibi çekmedik mi içimizi... Veda bandıralı gemi denklerini toplamadan Vaktiyle söylenmiş selam gibi gömülürsek eğer bir gün yan yana Zamanın dibinden olağanüstü bir sessizlik yeşermeden koysunlar anılarımızı yanı başımıza kandiller yanarken dualarda... Verilmiş sözlerle yüklü değil midir toprak ana da... Ferda Özsoy |
Gönüllere akan şiiri tebrik ederim…
Beğendim…
Şiir yaşamdır… Şiir hayattır…