Oturunazaltın çiçeklerinizi o yalnız size açan konuştuğunuz okşadığınız gökyüzüne bir balkon saksısından bakan alanı az suyu musluktan yolunuzu kısaltın yalnız sizin bahçenize çıksın yollar sizin köpeğiniz havlasın yoldan geçen yolcuya bir yere gitmek istediğinizde her tarafa engeller koyun taşlar, dikenler, uçurumlar ne siz başkasının bahçesine geçin ne başkası sizin bahçenize geçebilsin azaltın düşlerinizin boyunu keskin makasla kırpın bir parça uzamasın sürgün vermesin çileğiniz ilerideki toprağa uzamayın sonsuz evrende boyun bükün noktaya hiç bir şey değişmesin öyle kalsın paçavralarla donatsınlar sokağınızı tepenize tünesinler kirletsinler görüş alanınızı bakmaya çalışın ayakları altında cebinizden çıkan paraların dalgalanışına oturun oturduğunuz yerde kalkmaya kalkışmayın kulağınızı iğfal eden sese sıkı sıkı kapayın pencerelerinizi yine yetinin kapınızın önünü süpürmekle birileri kınasın sizi ölümünüz sonrası hayata parmak kaldırmadı desin kaldırıldı ülkesinde ilerlemenin cenazesi!.. 02. 06. 2015 / Nazik Gülünay |
Pansuman tutmuyor.Ancak birilerinin gitmesi olursa belki derim.
Sosyal anlamda bu değerli şiiriniz ve yüreğinizi kutlarım saygımla..