SÜRGÜN
SÜRGÜN
Ben mi? Bekleme... Uzağım kendime. Dikenli telin iki yanına Geçilmez bir sınırım Dokunma paslanmış sessizliğime Yağmuru kirletir bedenim Dudaklarım taş keser, sesim kurşun Rüya çiçekleri güler yüzüme Ellerim silah, ayaklarım mayın Bir çift kanat konmaz avuçlarıma Gül açmaz gövdemde Gözlerim nöbette Omuzum geceleri taşır, Dolu gider, boş gelirim haritada Yolumda ağaçlarım üryan Kuş konmaz dallarıma Yani sürgünlüğüm bir uçtan bir uca... Sen nasılsın? Zeki KIRHAN |