hümeyra
hümeyra !
soluk yüzlü beyaz kadın hangi deminde kimbilir ayrılığın tiz sesiyle bir şarkı mırıldanırda ağaçlanan vücudunda kuşlar saklanır heybetli dağların göğsüne siner kıvrımlı yollarda endamı salınır hümeyra soluk yüzlü beyaz kadın yüzünde yorgun yolcular taşır mekansızlığın duraklarından bakışları büyülü bahçelerden kaçmıştır her çarptığını yakarda yinede bakar kekik kokulu dağlardan bir nehir gibi akar sevdiceğinin damarlarına.. ah hümeyra yetmedimi çektiğin cefa yakmadimi kalbini serkeş kurşunlar yüreğimi dağlıyorken ağlamaların gitmesin ne olur beyaz ellerin gitmesin buğulu mahmur gözlerin bir nefes uyuyayım dizlerinde.. |
Kutluyorum kalemini
___________________________________Selamlar