2
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
1173
Okunma
D/üşüyorum anne
nisan ağrıları saplanıyor göğsüme
göğümü kapattı yeşil bakışlı yalanlar
adım bir uçurumdan sallanırken
çürük bir tahtaya asılı kaldı ellerim.
Sahi anne
Orada bahar mı hâla ?
gelincikler duvaklarını alladı mı ?
başaklar boynunu eğdimi güneşi öpüp
Sen hala kucakmısın tepeden tırnağa anne.
söyle bana anne..
sınanırken kaç ölüm hakkı vardır
kaç geyik kanaya kanaya Aslan’a avdır
bu dünya;
kapanına kısılıp kaldığımız tuzak
kuruyan göğsümüzle emziremediğimiz
cılız bir evlat mıdır anne.
Bir bilsen anne..
dokunsalar dökülecek puzzle gibiyim bu aralar
parçalarımı kendi ellerimle yapıştırıyorum etime
ve göğsümün tam ortasında açılan kovuğa
bir tek sen yakışırsın.. atla gel anne !
Rihem Nur
5.0
100% (7)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz