Terkediş
Sıcak bir ağrıya gebe bıraktın yüreğimi
ve şimdi çekip gidiyorsun yağmurlarımı yakıp kokumu kuşanıp gidiyorsun gitme ! İçimdeki çocuğun elinden bıraktın bıraktın uçurumlara canıma yakındın, canımı yaktın hafiflemiştim uçacaktım konacaktım kor dudaklarına Şimdi dahada batıyorum yağmur kokmuyor topraklarım çiçeklerim yanıyor sıcaklığında avuçlarım saçlarına yabancı. adımı unuttuğumdun yanında yenine sığındığım serçe kutsadığım şehrimdin gittin. Yusuf’ça kuyulara karıştı kanım ağladım ıslanmadı kirpiklerim tabanlarımdan girip parmak uçlarımdan çıkan bir ıssızlık bıraktın bana. bır’akma y’akma akma ! nehirleri kutsamıyor artık topraklarım.. |