Yaşanmış her şeyi sıfırladım artık
Bir çoban kavalın da türküyüm şimdi
Kendime çalıyor
Efkarıma tütün basıyorum uzun uzun

Azığım da biraz hüzün, biraz boş vermişlik olsa da
Henüz nefes alıyor umutlarım
Dersini ezberliyor
Notunu aklımda tutuyorum ihanetin

Ve
Tılsımını yalanlar bozduğunda sevdanın
Kazan kaldırıyor tüm anılar...
Yanılgılarım ateşe düşüyor
Ben öylece bakakalıyorum buz tutan gözlerimle

Kim vurduya gitse de aşk
Tazesini demliyorum en katmerlisinden
Hem nalına
Hem mıhına vuruyorum hüsranlarımın

Olmazlarımı oldurur sandığım
Adını gönül nikahım saydığım
Meğer ayrı şarkılarda aynı nakaratmış...

Toyluk işte benimkisi
Aşk erbabı olmayınca
Sokak kedisi gibi bir lokma tokluk uğruna
Kim sevse başımı sahibim biliyorum

Olsun be gönlüm...
Ben bunu da atlatırım
Zaten aldığımız darbeler büyütmedi mi bizi
Kendimiz öğrenmedik mi kanayan yaramıza tuz basmayı
Elbet biraz üzülür
Biraz gözyaşı dökeriz ama
Eski aşklar gibi acısı değil izi kalır değil mi.


Dilek USTA