Fütursuzluğu Hayatın
Rüzgârlı bir günde
Kıyısına oturma riskiydi denizin Hep ileri Hiç durmayan durdurulamayan Bir öfkenin gecesini Gündüzüne kusmaktı Gitmemesi gerekirdi Ya da kalmamak gerekirdi Matematiğin düz orantısına inat Ayrılık sonrası Karma karışık bir yalnızlığın En sade mensubu olmak Karanlığın zifirinde Gıdım gıdım sönmek Sönerken eşdeğeridir ölmek Bütün çelişikliklere inat Fütursuzluğu hayatın Kesesi ağır tarafında olmak belki de Kantarı bozuk tartının Kendini kandırma eylemidir hayat. |