Münferit Bir Hece
Ben ki,
Mecnun’u fethetmiş bir Leyla nuru Perdenin ardında Bir tutam gize sığınmış Ve kelimelerde ahenk arayan Münferit bir hece Güneşin vurmadığı kör bir noktada Bir kaldırım çingenesi Cılız güvensiz ve mahrur Sen ki leylayi taşırmış bir çöl adamı Yüreğinde İnsanların yitip gittiği Dirilmenin bir mesih meselesi Bir kıyamet niyetcisi sayıldığı bir an ki Güneşin en parlağı Ayın en görkemli görünen Bir tepesinden cihanın Kurulmuş kuruyorsun nefesimi Ben aldığım her nefeste Sana biraz daha muhtaç... |