29 - Kırk Yıl Sonra / Gecenin Leylisigecenin geç yarısında rahmetli üvey kız kardeşim İmrehan’ın oğlu yeğenim İmircan uyandırdı.. “-dayı.. dayııı… dayıııı gakıvı, Gara Imız ünneyo” “-hayırdır inşallah” dedim.. .. Ramazan ile beraber Mustafa Abey’e vardık hanımı karşıladı dam başında vardığıma sevinçli, “yerler sovukdur gardaş! gapının yana çıkar papbalarını” .. “obal da boynuna üşüdürsün”diye ısrar etdi. “-şeherli gelin bizi ciciborusuna çeker sonura” güya espri yapdı ama gözleri yaşlı güya gücenik, usulen sitem etti zavallı “-gadın gardaşım yer mi yoğudu da bi(r) elden bi(r) ele neye getdin ha! hura bi(r) döşek de sana sererdik, inan osun fehmetmedim.. değilise heş salar mıydım.. ha ora da bizim burada..” .. “-uyudu uyandı, Musduğ-ağan seni sayıkladı, köpeğ uykusu ğibi..anam.. canı açcık geçiviriyo hemen debelenip gakıyo seni sordu durdu durdu da! onun uçu(n) “hindi dışarı çıkdı gelecek” dedik biliyon mu.. o değilden “bara-ğidi” dedim, ecele habar edin Ismayıl Emminiz şabık etişsin .. kim habar etdi sana..” “seni de ıratsız etdik gari ya gusura bakma” dedim “-olur mu abla” içeri girince Mustafa abey kalkmak istedi yastıklarla destek yapıldı sağına soluna “Ismayıııll, Ismayılll” diye inledi.. .. “-ne deyodumm.. ölemedik Ismayıll yengene de bek yük olduk, bi(r) kaş yıldır eziyet.. i(n)san gısmının eti bek ağırdır geberse de gurtulsam demedi emme böyle zamanda gatlanamaz i(n)sana öp-öz, canından ganından kendi evladı bile. Allahı var yaka silkmedi bi(r) kere..” “-onu deyodum.. Haçça Dezemgil bizim nişanı atınca barabar dedece(ği)zim işi ğücü burakdı el demedi eşik demedi, böyük demedi gücçük demedi.. uzak yakın köy-köy çalmadık gapı gomadı herkeş nuh dedi peygamber demedi kimse gızını bana vermedi nayeti biz de aldık gaştıg son tefi isanın hetasını evlatlar çekerimiş, yalan deği(l) ukibeti, geşmiş gün biz de everemedik Ali’yi “-haa evet sen onu deyosun.. Yeter gelinin mafatından sonura ben el içine çıkamadım Atladığım gibi arap-ata, ver elini Ayıplar Gorusu geşdim getdim öte yanna.. kendimi yollara saldım, o köy senin bu köy benim gerşi ha işin aslı; ziyaret etçek epap da galmadı ya gene öyle bi ğün iki topuk; Çataldepeyi geşdim Pısılı Bucağına varı(r)kana bizikinnere ıras geldim, Apdal deresinde.. söğütlerin altındalar gonşu köylerden de bi sürü it-gopuk serseri varlar! yannarına varınca barabar.. hepiciği üst-aya(ğa) gakdılar.. elpençe divan durdular.. elime-aya(ğı)ma sarıldılar kimbili kimin canını yakdılar “selaaam”, “aleyküm selam” bi şennik, bi m(uh)abbet.. onara dakıldım, baya bildiğin çete oldum çıkdım. nayeti.. onnardan habar aldım, hazmedemedim… dezemin Gözel Elif günden güne erimiş, o mahanaynan.. dezem gil de nişanı atmışlar “haso, üso” ne ğüne duruyo(r) “dakma gafana bizimo(ğ)lan” dediler.. epap varısa; gerisi unuduluvuruyo(r) bi şekilde halloluyo.. gene böyle bi(r) ğün; adamakıllı zerhoşuz, gafaya ğoduk has-öz dezem bile demedik, o gadak emeklerine boşverdik köye vardık.. neyeyse evlerini soyduk soğana çevirdik.. goca köyün gatına asbaplarını serdik ne bulduysak, aldık vardık Heta’ya Haso, Üso, Muso, deye o zaman nam saldık hırsıza dost olduk aklımızsıra “eyinniğe eyinnik her gişinin, eyinniğe kötülük şer kişinin harcıymış." Sülemen Emmi hepiciğimizi doğrasa bi deği(l), bin kere haklı aslında Allah bizim gibi şerefsizlerin aklını kimseye dakdırtmasın valla.. bereket versin, adam deligannı adamımış da adam yerine gomadı bizim çeteyi “ite dalanmakdanısa, çalıyı dolan”dı gördüyse de görmezden geldi Allah gani gani rahmet eylesin .. de! Ona gelecez.. Teşekkürler Sevgili Vazo Fotoğraf Sn.Zeki AKAKÇA |