ŞİİRİN SON HECESİNDE...
Ötüyordu sessizlik,
Titrek ışığı lambanın Yanıp sönerken… Savruk pervaneler Çoktan hibeli ölüme Devinirken gölgesinde Kayıp ruhların. Derken ötelendi âlem, Örselendi beden Ve ithamlarda boğuldu aşk, En derinde can verdi Tutunamazken. Parsellendi hücreleri O naif duyguların; Merkezinde ikilemlerin Dövünürken zaman. Kıskacında ulaşılmazlığın Bir nebze de olsa, Dedi melekler… Son bir kez daha düştü yaşlar Ceylan gözlerden Ve ısıtırken güneş Soğuturken nefret… Kıskacında hepten Ölü düşlerin Var olmamış tek bir imge idi Özlemin sıcak ılık nefesinde Sayıklarken adını Unutulmuş olsam da Şiirin son hecesinde. |
Zaman olur sıcak değil sevgi ısıtır...
Güzel şiir için kutluyorum Kızım...
superbaba tarafından 4/8/2015 2:45:17 PM zamanında düzenlenmiştir.