TERKeTMEZ AHUZAR BENİYıllar yılı var terketmez ah-ü zar beni. Dünyanın kahrını gözyaşımla ben çektim Eremeden visal’e yerlerde gülüşlerim Zuhur etmekte sol yanımda bir ince sızı Mazimden sepet sepet hüzünleri toplarım El alem gülüşürken yüzüme ektim keder Kırıldı aşk şarabım döküldü meyler yere Zaman yitik sanki ben hiç yaşamamışım Gözlerimin pusunda aşk/ın ışığını aradım Ağaran saçlarımı tek-tek dertlerime saydım Benim de toz pembesi hayallerim vardı Papatya kokan baharlarım yazlarım vardı Gelmeyen vuslat/ıma şimdi karlar yağıyor Karardı ahımdan gecelerim yanmaz şemi Aşk/ın diyeti diyerek dipsiz kuyulardayım nurcihan erdogan |
Gönlünüze saglık kaleminiz daim olsun saygılar