Ruhun gerek Çanakkaleruhun gerek Çanakkale bir avuç toprağın kan değerini anlatman bilinçsiz yurttaşına kaç gönüllü genç şehit düştü bu toprağa kaç yaşamın sönmesi sonucu dur denildi yağmalan(a)madı İstanbul Ayasofya geçilmedi çanakkale kan rengi toprağın, ayak basılan her yer vatan düşürmeyen kahramanlar hiçe sayarak ölümü göğüs göğüse çarpışan yedi düvelle toprağa karışarak dipdiri canlar Mustafa Kemal adlı komutanın ölmeyi emreden gür sesiyle! verilemez! bir avuç olsa da toprak! satılamaz! özgürlüğe kanat açanlar yurdunda kansız gurursuz cansız melekler bile inmez gökten ruhunu satanların diz çöktüğü yerde ruhun gerek yeniden can bulmak gerek Çanakkale hakkını almak tüyü bitmemiş yetimin dağların, kır çiçeklerinin,düz ovanın, ırmağın hakkını almak coni’den, albert’ten, tom’dan bir tepsi baklava örneğin sunanların bozguna uğratarak ilkel düşüncesini silmek gerek düşmanın kanun defterinden işgalini silâhsız, kansız bu gül yüzlü insan insanların şehit kanlarıyla sulanmış kekik kokulu dağlarını çamları, ormanları, su kaynaklarını sevmek ruhu gerek Çanakkale yurdumun dört yanından koşup gelen genç, yaşlı gönüllü ölüsü çiğnenmeden toprağı çiğnetmeyen insanlar gerek! ruhun gerek Çanakkale! 15. 03. 2015 / Nazik Gülünay |
düşürmeyen kahramanlar
hiçe sayarak ölümü
göğüs göğüse çarpışan yedi düvelle
toprağa karışarak dipdiri canlar
Mustafa Kemal adlı komutanın
ölmeyi emreden gür sesiyle!
tebrikler...kutlarım