bir şiirin yeşil zamanı..................senden sonra hiçbir şey yazamıyorum yeğen bağışla beni.. benim de vardı kehribar şiirim bir elimde bir kadının kırıkları diğerinde yitik bir ülke yaslanırdım karacadağ’ın keyfine çünkü yenilmiştim... pusatımı yitirdiğim yerde ağıtların yeşil nakaratı bir avuç su bir musallayla sevişiyordu bir ölünün kefeninden bir mezarın hüznünü çıkardım soğuk mezar taşları ve sorular kaldı geride... bir şiirin yazılma zamanıydı bu bir çiçeğin açma ve solma bir insanın bir diğerine sarılma zamanı ya da; ansızın dilinden dilimi kusuyorum patlıyor bütün silahların müreffeh alnımda... |
:(