ben kalayım
sarın beni sarsın katran geceler
sustursun analar ağlayan emzikli bebeklerini. ebâbiller ! atın ağzınızdaki taşlarıı yansın yakan ne varsa yansın kül olsun dokunmasın hiç bir el düzeltmesin buruşuk kalsin kaz ayaklarim içinde bin bir ağıt yaktığım odalar kazın bana duvarında sigaramın izleri ocağımda tavşan kanı şarâbım demleneyim sabaha dek dokunmayın azıcık (ben) kalayım sereyim ruhumu duvardan duvara bakir kalemler yazsın yazgılarımı akıl.. yok , "o"gelmesin biraz delireyim def vuruşlarında rakkâseler söylesin mümkünsüz şarkılarımı dokunmayin bahçeme el sürmeyin leylaklar sümbüller salsin rayihalarını lavanta kokulu çocuklar ekin gülüşleri açsın dört mevsim rengarenk koşuştursunlar dört nala kısraklar kalp atışlarımla yarışırcasına.. beni bana bırakın bir defalığına kimsesi olmayayım hiçkimsenin.. |
öyle bir ölmüşüz ki ölüm bile bulamaz şimdi bizi. Yazılmamış şiirlerimizle buluşuruz
olduğumuz gibi kalmadan
damla
damla
her dem mürekkeb-î şiirle Şairim
.