Zâferan..çürük tahta kokusu ve bir avuç zâferan elleriyle saçlarını bıçaklayan kadın tebessümünü satmış kime denk gelirse güneş örtünmüş yalnız gecelerde rüzgara kaptırmış bekaretini her gece örerken saçlarını zift damıtıyor gözbebeklerinden bembeyaz entarisinde kırmızı bir bakış saklayacak kadar suya susamış adamım diyor adamım beni bana layık görünüz daha okunmamış kitaplarım var dillenmemiş dualarım ağza alınmayacak küfürlerim küf bağlamış örümcek ağlarına asılı pas kokulu kanım damarımda mahpusken güvercin göğünü sunmayın bana aldanmayın ! masum suretim zehir doğurur sancılarım duyulur kuyunun dizlerinde izlemesi zor bir film seçmişsiniz sabıka kaydınızda yok üstelik kara kaplara aşk mayaladım ben üç kat ölüm örttüm üstüne sabahı bekleyebilecek misiniz ölüm tatmak için ellerimden.. |