Neşvâ
Neşvâ !
saldım yine bu gece kalbimin kayıklarını orta yerine göğsünün ayık bir beden bekleme benden sayıklamalıyım adını küreklere bu kadar aşinayken ellerim göğsünün kan ve yaştan ıslanan serin ve karanlık sularında sürükleneyim izin ver bu acı sesler kök salmış kalbinin dallarında öten baykuşlar durdurmayacak sana kürek çeken ellerimi güvercin ürpertilerini at üstünden siyah geceliğini çıkar at suya sımsıkı tutun kirpiklerimden ayışığında demleyelim aşkımızı gözlerimin karasından korkmayasın verimli topraklardır benim gözlerim ve sen beyaz bir begonvil kadar güzelsin.. |