Çatışeytanlar şölen yapar şimdi ölü düşlerimizin üstünde dans ederek çekerler pis nefeslerine cinayet sigaralarını isyan dumanıdır genzimize dolan dağılır puslu denize, gri göğe bir odakta toplanır haykırmamız dövülen öldürülen tecavüz edilen kadınları gömme töreninde eski yüzünü arar kadınlar o erkekler için süslenip boyandıkları neden yere düşer parçalanır erkek cinsel bir nesneden ibaret olan o göğün kararmasından medet uman rezillik bir dize yazmaya bile değmeyen ağlar inceden her şey, gece örter nazlı bir bakışa değer kalemim bu nasıl bir tarih süreci, akıp gitse hızla kayan bir kayık gibi buz tutan yoldan bizden yana hep ters yüzle bakan şikâyet kapılarını sürgüleyen erk’ek güç yeni bir zamana ışınlansa o insan olarak görse kadını istemez çiçek melek tanısa kadın can, var, var eden varlık ve önce kadın sahip çıksa kendine varım dese senin yanında her savaşa yerini alsa sevgi fatura ödemese boş yere sevgisiz adamların kirli bakışlarında çoğalan aralarındaki derin uçuruma nasıl çiçekli bir bahçe olur hayat el ele, omuz omuza çatılır evin çatısı.. 16- 18. 02. 2015 / Nazik Gülünay |
Bir de bazıları çıkıp olayı başka yönlere çekmeye çalışmıyorlar mı deli olacağım.
Sevgimle canım.