Kıyam Etişte; o sonkaranlığın uzun aralığından bakar gibi birinin ardından yer yarılır da iç’ine girercesine umudun yüzüne utanç çalınmış göçersin ya kendinden emin adımlarla birinin ardından suskun çığlık olur ya içinde işte tam da öyle anla denize döküldüğümüz yerden bir martı bile beslenemezken ellerimizden dönüp dolaşıp çareyi kendinde bulan insan yalvarmayı bile unutmuşken tanrıya ben hiç söylemedim sen anla bir günah yıkanır mı sevapla sude nur haylazca |