hunharca öldürüldüm anne ...sebep/SİZ
Üşüyorum Anne üstüm başım kan
öylesine iğrenç bir el tenimde ki canım acımıyor Anne acıyan yerim yüreğim nefes alıp verirken ne acılar işledi her bir hücreme düşürdü beni nefsinin pisliğine kurtulamıyorum elinden düştüm yere inliye inliye gücüm kalmadı Anne yetmedi ellerime dayadı kör bıçağı o soysuz akıttıkca kanımı ben üşüdüm kanım illiklerimde sesimin soluğu kesilmek üzere Anne ölümümün eceli ne kötü bir görsen insan diye tûkürmezsin yüzüne bilirim bırakmazsın yanına bırakmada Anne ne bu gözleri arkasında cinsel organları olan şerefsizlerin nede bu rezilliğe göz yumup Onları haklı çıkaran soysuz adaleti affetme ben ilk değilim Anne olmicamda sesiz kalma olurmu diren bizim için susmaki acımız bir nebze olsada hafiflesin ... |
ne desek boş,bu acıyı tarif imkansız.