tehlikesiz belkibakarsın bir müzemmil irkilerek uyandırır düşeriz yollara bir ali bir hamza bir de mekke şehri tutunur yaralı kollarımıza muhacir bir gülüşle alıp medineyi sol yanımıza şirki gömeriz önce eskiden kız çocuklarını gömdüğümüz yere yerini terk etmeyen okçular buluruz belki bütün dağlarımıza umut bu ya ibn-i selül’e inat önümüzde duruyordur hudeybiye gölgesinde biat edeceğimiz bir ağaç vardır mutlak çölleşen dünyamızda bakarsın belki kahrolur faşizm abdesti bozulur kapitalizmin içten bir selamımızla biter belki fitne son bulur mezhep savaşları kararlı bir hucuratla ne de olsa ehli imanız anarız mevlayı herdem uludereyi unutsak da boşuna değil umarım gözlerimizi şarka dikişimiz yani beyt-i mamura hep aynı devinimi yaşasa da babilin suları şehrazat ağlasa da ki eğilip öpmüştü selahaddini alnından esrik bir ortadoğu bir çığlık yollamıştı bize ikbalden asya kunutlu sabahlara beyaz bir ezan ulaşmıştı bize bilalden kararan ruhlarımıza... |