Suskunluğunsuskunluğun örtüldü üstüme bir yorgan gibi gözlerim açık sonuna kadar, kalbin kapalı çekmiş fermuarını dilin gözlerin ölgün suretinde tavan fareleri gezinir kemirir geleceğe ait senli düşlerimi konuş isterim dünden bu günden memleket sorunlarından, insanlıktan sesinden duyayım, dünyanın iyi yöne gittiğini umut ısmarlamayayım gelecek baharlara usul usul açsın sevgi çiçeğim susma! şimdi tam sırası konuşmanın elden çıkarmadan hayat dizelerini şiiri kaçmadan anlamın iki elini birden uzat, yakala içi aşk dolu bir balon değil dünya akıp giden ömür nehri sensiz ıpıssız çarpa çarpa ilerliyor taşlara yosunlar sarıyor çevresini çirkin sesli kurbağalar vıraklıyor daha değmemişti ayaklarımız birlikte söğüt gölgeli kuytu, serin sulara suskunluğun hayatı olmaz inan ki cenaze yüzlüdür, alnımızı buruşturan günleri çehresiyle devirir geçer mat olursun her sabah ölürken yeniden doğmaya acıkır güneş, öyle kararır ki yüzler.. susma! çek suskunluk yorganını üstümden doğal bir şok olsun bana konuşman sesinde uyanayım sabaha.. 06. 02. 2015 / Nazik Gülünay Şiirime yorumuyla değer katan hkaraşahin beye gönülden teşekkürler.. |