Tesadüf değildir hiç bir şeybirden yarılır mı yer işinde gücünde olan insanları alır mı içine birden gürlemez gök şimşekler çakmaz su akarken yolunda birden tersine akmaz birden ağaçları yerinden sökmez kasırga gök kararmaz birden olmaz ayrılıklar sevgili yüz’ler ekşitmez yüzünü yere düşmez ay yıldız kararmaz yağmur yağmadan olmaz sel neden ister felâketler nedensiz taş yerinden oynamaz dalgalar dağ boyu yükselmez duraganlığı hareketlendiren lâv gerektir birden yüzünü germez anarşistler eline taş, silâh almaz çocukları kaçırmaz akmaz anaların gözyaşları tesadüf değildir hiç bir şey yaprakların kımıldaması bile dövülüp öldürülürken Ali İsmail’ler. bayrağı indirene iki el havaya ateş etmekte zorlananlar piyonlarda arayanlar suçluyu birden inmedi bayrak birden konuşmadı susanlar lâv yerinden birden oynamadı boşaldı yer kabuğuna yakın enerjiler artçıl sarsıntılar öncülü geçecek böyle sürerse uyanacak milletimiz uçururken barış güvercinlerini kimmiş anlayacak milleti ayıranlar ah barış sen sarılmasından oluşursun Türk milletinin sevgi depremiyle! birden olmayız sevgi yumağı sen yüzde doksan dokuzunda kalbimizin birlik kaygısısın yurdum! bu yüzden umutluyuz bu millet sonsuza değin yaşar!.. 10. 06. 2014 / Nazik Gülünay |