BEKLEMEK...
peron önünde diz çöken rüzgarı
içinin dağlarına yazdığından beri gelmeyecek olanı beklemekten gözlerine yağmurun resmini çizmiş uykusuzluk uygun adım volta atarken sevgilinin yokluğuna acıkmış geceler tütünde acı bir tat çayın renginde kızıl bir suskunluk yüreği hep kandığı bir ayrıntı umut boşluğuna doldurunca aşkı hayallerin ortasında kalıyor hüzün darmadağın bir evin yabancısı ruh gelmeyeceği bekliyor gecelerde Beklemekten eşikleri viran evler hüznü Topukları çatlamış gökkuşağı dudaklı kadınlardan kalan Ve sokaklardan kalan geriye Birbirine vakitsiz çarpmış bir çift göz Bir pusuda kaç bekleyen vurulur Kaç incinmişlik çizilir yalın ayak kaldırımlara Gücü dünden yitmiş ayaklarımızda yorgun yol Açıp göğsümüzü semaya Ölümle bağladık mesafelerin aklını Adı bekleyen Karşılıklı oturan iki göz gibi bekleyenin dünyası İç çekişli , yaşlı Ve yaslı İnsan sesli yağmurlar barınağı Çocuk sesli isyan çığlıkları Yazgısının tam ortasında Bulanıklaştığı yerde başlayan sefilliğinin çağı Yıldızları dağınık gecelerde yalnız Sözcükleri Toparlayamamak bir sızı etrafında Gökkuşağı dudaklı sevgiliyi Ve bulamamaktı şiirin içinde ağlayanı iç çekeni Geceye ah düşüreni Tılsımlı bir rüyayı terkeder Kahır zamanlarının arsız düş gezgini Paslanmış sözler gibi gidişleri Gölgesini yıkan kök salmış ağaçlara inat edercesine asi Tüm sabahlarını taşırcasına bir ömrün bitmeyen gecelere Adı bekleyen çünkü Limanda demirleyen bir geminin ipine bağlı ümitleri Sırtında azap gülleri Zamansız kırılmış kirpikleri Medet uman kendi dizlerinin sıcağından Ve göklerden inecek ahir zaman dervişlerinin sabrıyla Adı bekleyen Adı bekleyen olur Rahatsız etmek eski bir kabuğu Kanatmak gibi eski bir yarayı beklemek Pencere kenarında Gözleri kısık Bülent Aslan ile ortak şiir çalışmasıdır... |