SALIN UÇURTMAMIN İPİNİ…Çok sevinçler düşledim ülkem için ben de çocuğum, Göğsü geniş kavanozlar içinde cam misketler gibi… Ucu bende, ipi bol bir uçurtma, yükselsin istiyordum; Kalkınmış ve aydınlık… Başı göklerde milletler gibi! Kıttı imkânlar; ki, anlatsam da anlamazsın, Sana masal gelir, haklısın, Han Duvarları şiiri! Ne televizyon vardı, ne internet, ne telefon; Uzaylı sanırdık, uçakla geldiğini söylese biri! Benim ilk oyuncağım kötü naylondan bir araba, Üstüne tel takıp gezdirirdim; kolyem silgili!.. İlk telefonumuz yirmi yılda bağlandı-sabit o da!- Annem, katık edip yiyin derdi zeytini, peyniri!.. Bugüne nereden geldik, bilin diye söyledim: Değil her şey mükemmel; düşleyin en üstünü! Bilimle aşın her güçlüğü, kaybetmeyin dürüstlüğü; Salın uçurtmamın ipini, ülkem, yükselsin göklere! |