**SEN BEN MİSİN**
Hangi diyarın çocuğusun sen
Tenin kavruk Ellerin mor Şakayık rengi yanakların ayazdan Benim yolum benim şiirlerim hep sana çıkıyor nedense Yoksa çocukluğumu sana mı giydirdiler Ondan mı ısırıyor gözüm bir yerlerden seni Sen ben misin yani şimdi Badem filizi gözlerine baktığımda, Dört nala şaha kalkıp, Yoksulluğu kusuyor isyanlarım. Sığıntı bir kimlik arıyor yüreğim Besleme kalmaya rıza göster Al yüreğine yaban bakma öyle Fitil ,fitil burnumdan getir insanlığımı Barıştır benimle küs olan yanlarını Rüzgarda salınan allı çiçekli fistanın gibi sarıp sarmalayayım seni Yeniden büyüteyim çocukluğumu Ama daha akıllı daha usturuplu İki horoz şekerine bedava mutluluklar tüketmeyeyim Öğreteyim hak verilmezliğin nasıl alınacağını Biliyormusun çocuk adını bile bilmiyorum Sayrı ruhum Yaşlılıktan olsa gerek Çocuksun işte çocuk diğer yarım gibi Şimdi Tut ellerimi yıldızları çıkın yapalım yarınlara Sen umut ol bana Ben seni dileyeyim güneşe eş diye Bak gülümsedin,şavkın vurdu yüzüme Artık ben de inancı dürdüm dört kitap üstüne. Dilek USTA |
Evet;
O sen,
Biz, siz, onlar da aynı yüzden
Mazi de içimize saklananlar !
Hep onlar gibi insanlar...
Var ki gelip çatan maziler;
Şimdi görseler,
Bilseler,
Bağırırlardı geçmişten yüzümüze
Bize horoz şekeri de vermediler,
Sen ağlama Diye...
Belki de kimi canlar
Daha beter büyüdüler
Şükür hayatta şimdi,
Eller, gözler, yürekler....
HARİKA ÖTESİYDİ !
T E B R İ K L E R !!!!!!....