PERİŞAN
Benim duygularım oldu her gün ağlaşan
Hep ben oldum mutluluk peşinden koşan O mutlu günlerden ne iz kaldı ne nişan Günlerim dert dolu gecelerim PERİŞAN Şu kötü kaderim bir gün bana gülmedi Ruhum can çekişti hiç huzura ermedi Hayat bir parça mutluluk bile vermedi Tüm ömrüm karanlık hayallerim PERİŞAN Gülmek nedir bilmem ki kan ağlıyor gözüm Hararetten çatladı kalbimde ki közüm İsyanla dolu feryada gebe her sözüm Dudaklarım mühürlü dillerim PERİŞAN Istırap yollarında ben hep kaldım yaya Dert çekmek için mi geldim bilmem dünyaya Kapıldım efsun dolu bir garip rüyaya Uykularım işkence düşlerim PERİŞAN Dertler yüreğime büyük yaralar açtı Yapıştı illet tüm bedenime bulaştı Neye el uzattıysam hep benden kaçtı İki kolum kırıldı ellerim PERİŞAN Hasret ateşlerine yalın ayak girdim Yandıkça yandım tüm yangınlarda eridim Sanki el uzatıp ta gonca gül mü derdim Gülizarım virane güllerim PERİŞAN Artık dayanamıyorum gücüm kalmadı Bir nebze huzur aradım oda olmadı Gönül şu dünya da hiç huzur bulamadı Hayatım perişan ömrüm PERMEPERİŞAN |