İnsan sevda uğruna ne ödünler verir de; Gönül verdiği yürek, çoğu kez arsız çıkar. Ateşiyle dağlanır, hasretiyle erir de; Umrunda olmaz aşkın, kör ve duyarsız çıkar.
Hangi gönül, bilerek vefasıza yaslanır? Pişmanlık para etmez, kirpiklerin ıslanır Çektiğin ızdıraplar, ne ile kıyaslanır? Eloğludur neylersin, bazen didârsız çıkar.
Eskaza elde ettin, alır dümen suyuna Zoraki her fikrini uydurursun huyuna Sevgi ile sarılıp, yatmaz "koyun koyuna" Sevmek nedir bilmeyen, insafsız nursuz çıkar.
Ruh olmayınca neyler, insan insan etini Zehir eder dünyanın en güzel nimetini Peşinden koşulanın kim anlar niyetini Kimi yalansız olur, kimi tutarsız çıkar.
Mutluluğa çare sen, derdine de çare sen; Varsa hükmün çareni başka yerde ara sen; İdâmlık sevgiliyi çekemezsin dâra sen; Aşka tekme atanlar, huzura yârsız çıkar.
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Y/ÂRSIZ şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Y/ÂRSIZ şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Aşkın gözü kördür denir ya; sevdiği için çok şeyi görmez insan. Aşk ile yananın yandığı göze gelmez ....
Ruhların kalitesi denk olmalı. Aksi halde bir terazi misali, bir taraf ağır bir taraf hafif olunca denge sağlamak çok zordur.. Her ne kadar seven kişi aşk ile doğru istikamet üzre olsa bile, vefasız vefasızdır...Sevmeyi bilmediği gibi sevilmeyi de bilmez maalesef...
"Aşka tekme atanlar huzura yârsız çıkar"... Onlar da yarasız yürekler... Yara bilmez, yâr bilmez, sevgi bilmez, aşk bilmez işte...
Mutluluğa çare sen, derdine de çare sen; Varsa hükmün çareni başka yerde ara sen; İdamlık sevgiliyi çekemezsin dâra sen; Aşka tekme atanlar, huzura yarsız çıkar.
Şiirin özellikle bu kıtasını daha çok beğendim. Aşka tekme atanlar, huzura yarsız çıkar. Son pişmanlık fayda etmez orada.
Mutluluğa çare sen, derdine de çare sen; Varsa hükmün çareni başka yerde ara sen; İdâmlık sevgiliyi çekemezsin dâra sen; Aşka tekme atanlar, huzura yârsız çıkar......... harikaydı Ziya bey..... selam ve saygılarımla....
Eskaza elde ettin, alır dümen suyuna Zoraki her fikrini uydurursun huyuna Sevgi ile sarılıp, yatmaz "koyun koyuna" Sevmek nedir bilmeyen, insafsız nursuz çıkar.
Güzel şiirinizi,yazan usta kalemi kutluyorum. Sağlıcakla kalınız değerli arkadaşım...
Aşk ı gündeminden çıkarmayan insanların buyuk çoğunluğu bu üstün anlayış ve istekten uzak,gelgeç keyf ve zevklerin karşılığını bulabilecekleri, bedenlerini doyurabilecekleri bir besin olarak görmekteler;bunu şiddetle reddetselerde.Elbette bunlar içinde ruhsal huzur,kalbî doyumu büyük oranda öne çıkaranlarda var,ancak bununla sınırlı bırakmaları bir idrak talihsizliğidir.
Anlam ve teknik olarak iyi ve güzel bir şiir okuduğumu söyledikten sonra,kutlama ve selamlarımı bırakıyorum Ziya kardeşime.
Ruh olmayınca neyler, insan insan etini Zehir eder dünyanın en güzel nimetini Peşinden koşulanın kim anlar niyetini Kimi yalansız olur, kimi tutarsız çıkar.
eline yüreğine sağlık , kutlarım güzel dizelerin sahibini
İnsan sevda uğruna ne ödünler verir de; Gönül verdiği yürek, çoğu kez arsız çıkar. Ateşiyle dağlanır, hasretiyle erir de; Umrunda olmaz aşkın, kör ve duyarsız çıkar.
Şiire giriş başka güzel olmuş ve öyle bir vurgu ile devam edilmiş ki şiire
Hangi gönül, bilerek vefasıza yaslanır? Pişmanlık para etmez, kirpiklerin ıslanır Çektiğin ızdıraplar, ne ile kıyaslanır? Eloğludur neylersin, bazen didârsız çıkar.
Adı üstünde eloğlu ana bana tek damla yaşına kıyamazken el oğlu kıyar ki ne kıyar..
Teknik olsun kurgu olsun ayaklar duraklar şiir sükût şerbeti içirdin gece gece...
selamlar