Ay Düşer Işır YollarUnutuştan sonsuza akan günün eşiğinden atıyorum adımlarımı Anka’nın kanatlarında parlıyor gün ne güzel Deniz kokusunu kendimden ilk kez dinleyişim duvağını açarken gün martılara... Aç bir köpek dolanıyor ayağıma kovalasam da geri dönüp beni bulacak biliyorum. Acıkan kuş gölgelerinde karnını doyuruyorum... ve içimdeki sevecenliği,samimiyeti bırakıyorum gözlerinin bitimsiz çıkmazlarına. Bağrıma yaslanıyor insanların gösteremediği vefa ile... Dilimin ortasında devrilmiş bir merdiveni kaldırıyorum Acının son durağından,gülün harcını ödeyerek. Ve gül taşıyan çocuklara yerleştiriyorum sevdayı. Üç kere başımda çevirip,uzak diyarlara salıyorum parmak yalayan yalakaları... Açığa alıyorum eteğimi sıyıran rüzgarı çıngırak gibi sallanıyor arka kapımda. Ağıma takılan bir balık kadar yorgun devrilmiş yatıyor sessizliğin kıyısında... Ah Ahmet Abi ’Mendilimde kan izleri var ’derdin ya ne çok anımsıyorum böyle günlerde seni. Ak bir kağıda serdiğim insanları ak sütüm gibi göğsümde saklamıştım cimrice şiirimin dalgaları siliyor yavaş yavaş şimdi adlarını... Akşam erken iniyor mapushaneye Gardiyan bir kadının çığlıkları karışıyor gurbet sürgünü türkülere. Alçak bir felek bağlıyor elini ayağını. bir kerrat cetveli gibi çarpıyor şeytanını Demir almak zamanı hoyratça esse de yüreğinde... Oysa ben Ahmet Abi;Ben gülüyorum mahkum olduğum için özgürlüğe dair güzel günler var içimde. Yaşantımın sürekli devrimi efsane gibi parklarda dolaşırken el ele Avuçlarımda büyüttüğüm yarın Adım gibi parlıyor aydınlığın ellerinde... Ferda Özsoy Şiirime ses olan Sayın Mutlugil Hocama çok teşekkür ediyorum.Nefesinize yorumunuza sağlık efendim.Var olasınız.. |
Şiiriniz çok güzel ve akıcıydı, kutluyorum...
Yetkin kaleminiz daim olsun...
............................................... Saygı ve selamlar..