Kim bilir hangi şarkının,
Hangi kuytu nakaratında kaybolup gittik
Belki deniz kızlarının,
Belki de göçmen kuşların matemiyiz şimdi

Ateştir
Değdiği yeri yakıp kavurur
Küle de benzetirim bizden kalanları,
Göl de zannettiğim olmuştur durgun, mai

Derbederim desem,
Hasretin kadar ezik eksik ve eski
Hiçbir şeyim kalmadı desem de kifayetsiz bilirim
Bir kızılcık şerbetidir içip de avunduğum
Tutsak bulutlardan umarım rahmeti ben
Ne vakit sökülüp karanlığımdan kurtulacak olsam,
Sancıtırsın sol yanımdaki cevahiri sen
Ve ne vakit düşünecek olsam seni,
Onulmaz karanlığıma karışır gözlerin

Hep elveda söylüyor şiirler
Hep çizgiler birikiyor yüzümde
Vazgeçtim saklanmaktan
Kurutulmuş kelimelerimi
Savuruyorum işte

Yetiyor yeşil ormanımın tutuşmasına
Çaktığın o minicik
O cılız
O kahredici
Kıvılcım...