Ah yar
diken ortasında tarlam
sarılmış sağdan soldan açık kalmış dört bir etrafı kabartıyor iştahını her türlü hayvanın çiçekler içine çekiyor yapraklarını ince elekten elerim toprağını belerim bir bebe gibi kıskanmam eş dostan ama namerdin takılır boynuzu başka türlüdür çelmesi isyanıma eklenir yeni bir isyan ellerimi ekerim az değildir adımlarımın izi gözümde tüte tüte toprağının sahibi köylüm gidişlerim hızlanır kırmızıdan maviye ister, sağılırım ak ana sütü gibi helâl özgürlüğü için yürüdüğüm yollar ince elinden verir yar masum gelincik yüzünden teri damlar ülkemin sıkışmış toprağına ah yar papatyama eğilip fısıldayan sen misin boynunu eğme diyen toprağım mıdır yoksa üstündeki dikenlerin kökünü kurutmaya and içen!.. 05. 01. 2015 / Nazik Gülünay |