Gözlerin kızıma benzerdi Ve Ben Bazen Gözlerini Kızım gibi severdim.
Kaç vakit Güneşle Koyun koyuna yattık, Bacı kardeş Ben gözlerini anlattım. An(lam)adı.
Ve Ben Kaç kere Gözlerinin hemen altındaki ovada, O sulu coğrafyaya, Sürdüm de dudaklarımı. Bir ekin bitmedi.
O değilde, Şimdi Tutup da sana, İçinde Brütüs geçen bir şiir yazardım, Eli bıçaklı, Bıçağı kanlı. Bilirim Kan tutar seni. Kin tutar beni.
Ellerin adak ağacıydı, Ben Kaç kere, Parmak uçlarından öptüm, Bir bir, Tek tek, Buseler b/ağladım. Ağladın… Üç damla gözyaşı düştü yerlere, Görkemli bir yaş günüydü. Nice yaşlara dedin. Gittin…
A noktasından B noktasına giden traktörlerimiz vardı. Hiç birbirine ulaşamayan, Hep ayrı yollardan çıkan. Reel hatasıydı matematiğin. Römorkunda yığınla acı sürerdi tarlalara. Eylülde bitti bak, Devrim mevrimde olmaz artık… Gözlerim devriliyor hala, Son bir bakışın dönemecinde, Altında yetim yaşlar ezilir. Yezidi çocuklar ölür. Eski model bir doğanın bagajına sığmayan düşler, Düşerler gökyüzünün rahminden. Ağlamak farz olur artık, Günde beş vakit.
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
ŞİZOFREN EVLİYA şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
ŞİZOFREN EVLİYA şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
iki kere düşünmek lazım